Paradigms
Paradigms
Go to Noun Paradigms | Go to Adjective Paradigms | Go to Pronoun Paradigms
Go to Noun Paradigms | Go to Adjective Paradigms | Go to Pronoun Paradigms
| pres. ind. | pres. subj. | pres. opt. | pres. imprtv. | imperf. ind. | fut. ind. | |||
| s. | 1 | εἰμί | ὦ | εἴην | ἦ or ἦν | ἔσομαι | ||
| 2 | εἶ | ᾖς | εἴης | ἴσθι | ἦσθα | ἔσῃ | ||
| 3 | ἐστί(ν) | ᾖ | εἴη | ἔστω | ἦν | ἔσται | ||
| d. | 2 | ἐστόν | ἦτον | εἶτον or | εἴητον | ἔστον | ἦστον | ἔσεσθον |
| 3 | ἐστόν | ἦτον | εἴτην | εἰήτην | ἔστων | ἤστην | ἔσεσθον | |
| pl. | 1 | ἐσμέν | ὦμεν | εἶμεν or | εἴημεν | ἦμεν | ἐσόμεθα | |
| 2 | ἐστέ | ἦτε | εἶτε | εἴητε | ἔστε | ἦτε or ἦστε | ἔσεσθε | |
| 3 | εἰσί(ν) | ὦσῐ(ν) | εἶεν | εἴησαν | ἔστων | ἦσαν | ἔσονται | |
| infinitives | εἶναι, fut. ἔσεσθαι | |
| participles | ὤν, οὖσᾰ, ὄν (see decl.), fut. ἐσόμενος, -η, -ον. (see decl.) |
| indic. | subj. | opt. | imprtv. | imperf. ind. | ||||
| s. | 1 | εἶμι | ἴω | ἴοιμι or | ἰοίην | ᾖα or | ᾔειν | |
| 2 | εἶ | ἴῃς | ἴοις | ἴθι | ᾔεισθα | ᾔεις | ||
| 3 | εἶσι(ν) | ἴῃ | ἴοι | ἴτω | ᾔειν | ᾔει | ||
| d. | 2 | ἴτον | ἴητον | ἴοιτον | ἴτον | ᾖτον | ||
| 3 | ἴτον | ἴητον | ἰοίτην | ἴτων | ᾔτην | |||
| pl. | 1 | ἴμεν | ἴωμεν | ἴοιμεν | ᾖμεν | |||
| 2 | ἴτε | ἴητε | ἴοιτε | ἴτε | ᾖτε | |||
| 3 | ἴᾱσῐ(ν) | ἴωσῐ(ν) | ἴοιεν | ἰόντων | ᾖσαν | ᾔεσαν | ||
| infinitive | ἰέναι | |
| participle | ἰών, ἰοῦσᾰ, ἰόν (see declension) |
| indic. | subj. | opt. | imprtv. | imperf. ind. | ||||
| s. | 1 | φημί | φῶ | φαίην | ἔφην | |||
| 2 | φῄς | φῇς | φαίης | φάθι or φαθί | ἔφησθα or | ἔφης | ||
| 3 | φησί(ν) | φῇ | φαίη | φατω | ἔφη | |||
| d. | 2 | φατόν | φῆτον | φαῖτον | φάτον | ἔφατον | ||
| 3 | φατόν | φῆτον | φαίτην | φάτων | ἐφάτην | |||
| pl. | 1 | φαμέν | φῶμεν | φαῖμεν or | φαίημεν | ἔφαμεν | ||
| 2 | φατέ | φῆτε | φαίητε | φαίητε | φάτε | ἔφατε | ||
| 3 | φᾱσί(ν) | φῶσῐ(ν) | φαῖεν | φαίησαν | φάντων | ἔφασαν | ||
| infinitive | φάναι | |
| participle | (poetic) φάς, φᾶσᾰ, φάν (see declension) |
| indicative | subjunctive | optative | imperative | |||
| s. | 1 | ἔβην | βῶ | βαίην | ||
| 2 | ἔβης | βῇς | βαίης | βῆθι or -βᾱ | ||
| 3 | ἔβη | βῇ | βαίη | βήτω | ||
| d. | 2 | ἔβητον | βῆτον | βαίητον or | βαῖτον | βῆτον |
| 3 | ἐβήτην | βῆτον | βαιήτην or | βαίτην | βήτων | |
| pl. | 1 | ἔβημεν | βῶμεν | βαίημεν or | βαῖμεν | |
| 2 | ἔβητε | βῆτε | βαίητε | βῆτε | ||
| 3 | ἔβησαν | βῶσῐ(ν) | βαῖεν | βάντων | ||
| infinitive | βῆναι | |
| participle | βάς, βᾶσᾰ, βάν (see declension) |
| indicative | subjunctive | optative | imperative | |||
| s. | 1 | ἔγνων | γνῶ | γνοίην | ||
| 2 | ἔγνως | γνῷς | γνοίης | γνῶθι | ||
| 3 | ἔγνω | γνῷ | γνοίη | γνώτω | ||
| d. | 2 | ἔγνωτον | γνῶτον | γνοίητον or | γνοῖτον | γνῶτον |
| 3 | ἐγνώτην | γνῶτον | γνοιήτην or | γνοίτην | γνώτων | |
| pl. | 1 | ἔγνωμεν | γνῶμεν | γνοίημεν or | γνοῖμεν | |
| 2 | ἔγνωτε | γνῶτε | γνοίητε | γνῶτε | ||
| 3 | ἔγνωσαν | γνῶσῐ(ν) | γνοῖεν | γνόντων | ||
| infinitive | γνῶναι | |
| participle | γνούς, γνοῦσᾰ, γνόν (see declension) |
| indicative | subjunctive | optative | imperative | |||
| s. | 1 | ἑάλων or | ἥλων | ἁλῶ | ἁλοίην | not found |
| 2 | ἑάλως | ἥλως | ἁλῷς | ἁλοίης | ||
| 3 | ἑάλω | ἥλω | ἁλῷ | ἁλοίη | ||
| d. | 2 | ἑάλωτον | ἥλωτον | ἁλῶτον | not found | |
| 3 | ἑαλώτην | ἡλώτην | ἁλῶτον | |||
| pl. | 1 | ἑάλωμεν | ἥλωμεν | ἁλῶμεν | not found | |
| 2 | ἑάλωτε | ἥλωτε | ἁλῶτε | |||
| 3 | ἑάλωσαν | ἥλωσαν | ἁλῶσῐ(ν) | |||
| infinitive | ἁλῶναι | |
| participle | ἁλούς, ἁλοῦσᾰ, ἁλόν (see declension) |
| indicative | subjunctive | optative | imperative | ||
| s. | 1 | ἔδῡν | δύω | δύοιμι | |
| 2 | ἔδῡς | δύῃς | δύοις | δῦθι | |
| 3 | ἔδῡ | δύῃ | δύοι | δύτω | |
| d. | 2 | ἔδῡτον | δύῶτον | δύοιτον | δῦτον |
| 3 | ἐδύτην | δύῶτον | δυοίτην | δύτων | |
| pl. | 1 | ἔδῡμεν | δύῶμεν | δύοιμεν | |
| 2 | ἔδῡτε | δύῶτε | δύοιτε | δῦτε | |
| 3 | ἔδῡσαν | δύῶσῐ(ν) | δύοιεν | δύντων | |
| infinitive | δῦναι | |
| participle | δύς, δῦσᾰ, δύν (see declension) |
| ind. | subj. | pres. opt. | imprtv. | pluperf. ind. | ||||
| s. | 1 | οἶδα | εἰδῶ | εἰδείην | ᾔδη or | ᾔδειν | ||
| 2 | οἶσθα | εἰδῇς | εἰδείης | ἴσθι | ᾔδησθα | ᾔδεις | ||
| 3 | οἶδε(ν) | εἰδῇ | εἰδείη | ἴστω | ᾔδειν | ᾔδει | ||
| d. | 2 | ἴστον | εἰδῆτον | εἰδεῖτον | ἴστον | ᾔδετον | ||
| 3 | ἴστον | εἰδῆτον | εἰδείτην | ἴστων | ᾐδέτην | |||
| pl. | 1 | ἴσμεν | εἰδῶμεν | εἰδεῖμεν or | εἰδείημεν | ᾔδεμεν | ᾖσμεν | |
| 2 | ἴστε | εἰδῆτε | εἰδεῖτε | εἰδείητε | ἴστε | ᾔδετε | ᾖστε | |
| 3 | ἴσᾱσι(ν) | εἰδῶσῐ(ν) | εἰδεῖεν | εἰδείησαν | ἴστων | ᾔδεσαν | ᾖσαν | |
| infinitive | εἰδέναι | |
| participles | εἰδώς, εἰδυῖᾰ, εἰδός (see declension) |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | n.v. | ἄγων | ἄγουσᾰ | ἄγον |
| gen. | ἄγοντος | ἀγούσης | ἄγοντος | |
| dat. | ἄγοντι | ἀγούσῃ | ἄγοντι | |
| acc. | ἄγοντᾰ | ἄγουσᾰν | ἄγον | |
| dual | n.a.v. | ἄγοντε | ἀγούσᾱ | ἄγοντε |
| g.d. | ἀγόντοιν | ἀγούσαιν | ἀγόντοιν | |
| pl. | n.v. | ἄγοντες | ἄγουσαι | ἄγοντᾰ |
| gen. | ἀγόντων | ἀγουσῶν | ἀγόντων | |
| dat. | ἄγουσῐ(ν) | ἀγούσαις | ἄγουσῐ(ν) | |
| acc. | ἄγοντᾰς | ἀγούσᾱς | ἄγοντᾰ |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | n.v. | μενῶν | μενοῦσᾰ | μενοῦν |
| gen. | μενοῦντος | μενούσης | μενοῦντος | |
| dat. | μενοῦντι | μενούσῃ | μενοῦντι | |
| acc. | μενοῦντᾰ | μενοῦσᾰν | μενοῦν | |
| dual | n.a.v. | μενοῦντε | μενούσᾱ | μενοῦντε |
| g.d. | μενούντοιν | μενούσαιν | μενούντοιν | |
| pl. | n.v. | μενοῦντες | μενοῦσαι | μενοῦντᾰ |
| gen. | μενούντων | μενουσῶν | μενούντων | |
| dat. | μενοῦσῐ(ν) | μενούσαις | μενοῦσῐ(ν) | |
| acc. | μενοῦντᾰς | μενούσᾱς | μενοῦντᾰ |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | n.v. | ὁρῶν | ὁρῶσᾰ | ὁρῶν |
| gen. | ὁρῶντος | ὁρώσης | ὁρῶντος | |
| dat. | ὁρῶντι | ὁρώσῃ | ὁρῶντι | |
| acc. | ὁρῶντᾰ | ὁρῶσᾰν | ὁρῶν | |
| dual | n.a.v. | ὁρῶντε | ὁρώσᾱ | ὁρῶντε |
| g.d. | ὁρώντοιν | ὁρώσαιν | ὁρώντοιν | |
| pl. | n.v. | ὁρῶντες | ὁρῶσαι | ὁρῶντᾰ |
| gen. | ὁρώντων | ὁρωσῶν | ὁρώντων | |
| dat. | ὁρῶσῐ(ν) | ὁρώσαις | ὁρῶσῐ(ν) | |
| acc. | ὁρῶντᾰς | ὁρώσᾱς | ὁρῶντᾰ |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | n.v. | λιπών | λιποῦσᾰ | λιπόν |
| gen. | λιπόντος | λιπούσης | λιπόντος | |
| dat. | λιπόντι | λιπούσῃ | λιπόντι | |
| acc. | λιπόντᾰ | λιποῦσᾰν | λιπόν | |
| dual | n.a.v. | λιπόντε | λιπούσᾱ | λιπόντε |
| g.d. | λιπόντοιν | λιπούσαιν | λιπόντοιν | |
| pl. | n.v. | λιπόντες | λιποῦσαι | λιπόντᾰ |
| gen. | λιπόντων | λιπουσῶν | λιπόντων | |
| dat. | λιποῦσῐ(ν) | λιπούσαις | λιποῦσῐ(ν) | |
| acc. | λιπόντᾰς | λιπούσᾱς | λιπόντᾰ |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | n.v. | λύσᾱς | λύσᾱσᾰ | λῦσαν |
| gen. | λύσαντος | λυσάσης | λύσαντος | |
| dat. | λύσαντι | λυσάσῃ | λύσαντι | |
| acc. | λύσαντᾰ | λύσᾱσᾰν | λῦσαν | |
| dual | n.a.v. | λύσαντε | λυσάσᾱ | λύσαντε |
| g.d. | λυσάντοιν | λυσάσαιν | λυσάντοιν | |
| pl. | n.v. | λύσαντες | λύσᾱσαι | λύσαντᾰ |
| gen. | λυσάντων | λυσᾱσῶν | λυσάντων | |
| dat. | λύσᾱσῐ(ν) | λυσάσαις | λύσᾱσῐ(ν) | |
| acc. | λύσαντᾰς | λυσάσᾱς | λύσαντᾰ |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | n.v. | ἱστάς | ἱστᾶσᾰ | ἱστάν |
| gen. | ἱστάντος | ἱστάσης | ἱστάντος | |
| dat. | ἱστάντι | ἱστάσῃ | ἱστάντι | |
| acc. | ἱστάντᾰ | ἱστᾶσᾰν | ἱστάν | |
| dual | n.a.v. | ἱστάντε | ἱστάσᾱ | ἱστάντε |
| g.d. | ἱστάντοιν | ἱστάσαιν | ἱστάντοιν | |
| pl. | n.v. | ἱστάντες | ἱστᾶσαι | ἱστάντᾰ |
| gen. | ἱστάντων | ἱστᾱσῶν | ἱστάντων | |
| dat. | ἱστᾶσῐ(ν) | ἱστάσαις | ἱστᾶσῐ(ν) | |
| acc. | ἱστάντᾰς | ἱστάσᾱς | ἱστάντᾰ |
| μι-verb present and aorist active | aorist passive |
| masc. | fem. | neuter | masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | n.v. | τιθείς | τιθεῖσᾰ | τιθέν | λυθείς | λυθεῖσᾰ | λυθέν |
| gen. | τιθέντος | τιθείσης | τιθέντος | λυθέντος | λυθείσης | λυθέντος | |
| dat. | τιθέντι | τιθείσῃ | τιθέντι | λυθέντι | λυθείσῃ | λυθέντι | |
| acc. | τιθέντᾰ | τιθεῖσᾰν | τιθέν | λυθέντᾰ | λυθεῖσᾰν | λυθέν | |
| dual | n.a.v. | τιθέντε | τιθείσᾱ | τιθέντε | λυθέντε | λυθείσᾱ | λυθέντε |
| g.d. | τιθέντοιν | τιθείσαιν | τιθέντοιν | λυθέντοιν | λυθείσαιν | λυθέντοιν | |
| pl. | n.v. | τιθέντες | τιθεῖσαι | τιθέντᾰ | λυθέντες | λυθεῖσαι | λυθέντᾰ |
| gen. | τιθέντων | τιθεισῶν | τιθέντων | λυθέντων | λυθεισῶν | λυθέντων | |
| dat. | τιθεῖσῐ(ν) | τιθείσαις | τιθεῖσῐ(ν) | λυθεῖσῐ(ν) | λυθείσαις | λυθεῖσῐ(ν) | |
| acc. | τιθέντᾰς | τιθείσᾱς | τιθέντᾰ | λυθέντᾰς | λυθείσᾱς | λυθέντᾰ |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | n.v. | διδούς | διδοῦσᾰ | διδόν |
| gen. | διδόντος | διδούσης | διδόντος | |
| dat. | διδόντι | διδούσῃ | διδόντι | |
| acc. | διδόντᾰ | διδοῦσᾰν | διδόν | |
| dual | n.a.v. | διδόντε | διδούσᾱ | διδόντε |
| g.d. | διδόντοιν | διδούσαιν | διδόντοιν | |
| pl. | n.v. | διδόντες | διδοῦσαι | διδόντᾰ |
| gen. | διδόντων | διδουσῶν | διδόντων | |
| dat. | διδοῦσῐ(ν) | διδούσαις | διδοῦσῐ(ν) | |
| acc. | διδόντᾰς | διδούσᾱς | διδόντᾰ |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | n.v. | δεικνύς | δεικνῦσᾰ | δεικνύν |
| gen. | δεικνύντος | δεικνύσης | δεικνύντος | |
| dat. | δεικνύντι | δεικνύσῃ | δεικνύντι | |
| acc. | δεικνύντᾰ | δεικνῦσᾰν | δεικνύν | |
| dual | n.a.v. | δεικνύντε | δεικνύσᾱ | δεικνύντε |
| g.d. | δεικνύντοιν | δεικνύσαιν | δεικνύντοιν | |
| pl. | n.v. | δεικνύντες | δεικνῦσαι | δεικνύντᾰ |
| gen. | δεικνύντων | δεικνῡσῶν | δεικνύντων | |
| dat. | δεικνῦσῐ(ν) | δεικνύσαις | δεικνῦσῐ(ν) | |
| acc. | δεικνύντᾰς | δεικνύσᾱς | δεικνύντᾰ |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | n.v. | λελοιπώς | λελοιπυῖᾰ | λελοιπός |
| gen. | λελοιπότος | λελοιπυίας | λελοιπότος | |
| dat. | λελοιπότι | λελοιπυίᾳ | λελοιπότι | |
| acc. | λελοιπότᾰ | λελοιπυῖᾰν | λελοιπός | |
| dual | n.a.v. | λελοιπότε | λελοιπυίᾱ | λελοιπότε |
| g.d. | λελοιπότοιν | λελοιπυίαιν | λελοιπότοιν | |
| pl. | n.v. | λελοιπότες | λελοιπυῖαι | λελοιπότᾰ |
| gen. | λελοιπότων | λελοιπυιῶν | λελοιπότων | |
| dat. | λελοιπόσῐ(ν) | λελοιπυίαις | λελοιπόσῐ(ν) | |
| acc. | λελοιπότᾰς | λελοιπυίᾱς | λελοιπότᾰ |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | n.v. | ἑστώς | ἑστῶσᾰ | ἑστός |
| gen. | ἑστῶτος | ἑστώσης | ἑστῶτος | |
| dat. | ἑστῶτι | ἑστώσῃ | ἑστῶτι | |
| acc. | ἑστῶτᾰ | ἑστῶσᾰν | ἑστός | |
| dual | n.a.v. | ἑστῶτε | ἑστώσᾱ | ἑστῶτε |
| g.d. | ἑστώτοιν | ἑστώσαιν | ἑστώτοιν | |
| pl. | n.v. | ἑστῶτες | ἑστῶσαι | ἑστῶτᾰ |
| gen. | ἑστώτων | ἑστωσῶν | ἑστώτων | |
| dat. | ἑστῶσῐ(ν) | ἑστώσαις | ἑστῶσῐ(ν) | |
| acc. | ἑστῶτᾰς | ἑστώσᾱς | ἑστῶτᾰ |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | nom. | πεμπόμενος | πεμπομένη | πεμπόμενον |
| gen. | πεμπομένου | πεμπομένης | πεμπομένου | |
| dat. | πεμπομένῳ | πεμπομένῃ | πεμπομένῳ | |
| acc. | πεμπόμενον | πεμπομένην | πεμπόμενον | |
| voc. | πεμπόμενε | πεμπομένη | πεμπόμενον | |
| dual | n.a.v. | πεμπομένω | πεμπομένᾱ | πεμπομένω |
| g.d. | πεμπομένοιν | πεμπομέναιν | πεμπομένοιν | |
| pl. | n.v. | πεμπόμενοι | πεμπόμεναι | πεμπόμενᾰ |
| gen. | πεμπομένων | πεμπομένων | πεμπομένων | |
| dat. | πεμπομένοις | πεμπομέναις | πεμπομένοις | |
| acc. | πεμπομένους | πεμπομένᾱς | πεμπόμενᾰ |
| masc. | fem. | neuter | ||
| sing. | nom. | γεγραμμένος | γεγραμμένη | γεγραμμένον |
| gen. | γεγραμμένου | γεγραμμένης | γεγραμμένου | |
| dat. | γεγραμμένῳ | γεγραμμένῃ | γεγραμμένῳ | |
| acc. | γεγραμμένον | γεγραμμένην | γεγραμμένον | |
| voc. | γεγραμμένε | γεγραμμένη | γεγραμμένον | |
| dual | n.a.v. | γεγραμμένω | γεγραμμένᾱ | γεγραμμένω |
| g.d. | γεγραμμένοιν | γεγραμμέναιν | γεγραμμένοιν | |
| pl. | n.v. | γεγραμμένοι | γεγραμμέναι | γεγραμμένᾰ |
| gen. | γεγραμμένων | γεγραμμένων | γεγραμμένων | |
| dat. | γεγραμμένοις | γεγραμμέναις | γεγραμμένοις | |
| acc. | γεγραμμένους | γεγραμμένᾱς | γεγραμμένᾰ |